وقتی پنجره دل را باز میکنی ، نسیمی شروع به وزیدن می کند
نسیمی که چشمانت را نوازش می دهد و قطرات اشکی
که جاری میشوند از آن همه دلتنگی ، که نسیم برایت آورده
آری ، تنها نسیـم کربــلا میتــواند چشمــانت را بــارانی کند ...
دلتنگ هوای کربلایت شده ام ...
حضرت ارباب بی کفن
به تو که فکر میکنم ، چشمانم بارانی میشوند ...
عصب های چشمم کربلایی شده اند ....
